Selam herkese. Umarım görüşmediğimiz/ görüşemediğimiz yaklaşık 1 yıllık süreci çok güzel geçirmişsinizdir. Ben nasıl geçirdiğimden pek bahsetmek istemiyorum. Bahsetmek istemediğim, unutmak istediğim, yaşanmamış saymak istediğim bir seneydi benim için. Bu yüzden aktif olamadım zaten. Vaktim yoktu evet ama istemedim de açıkçası. Ne kitap okumak keyif verdi ne bir şeyler yazmak. Ama yeni bir hobi edindim bu süreçte. Bulmaca çözmeye başladım. Her zaman işe yaramasa da genel olarak susturmaya yetti kafamın içindekileri, içimden gelen o hisleri.
Kötü bir insan oldum ben bu sene. Ha normalde de iyilik meleği değildim tabii ama bu kadar bariz kötü düşünen, hisseden, kötü davranan biri de değildim. Hani filmlerde olur ya kişinin sağ omzunda onun melek haline bürünmüş hali sol omzunda da şeytan kılığına girmiş halı olur. Aynı öyleydi. Bunu hissetmek çok garipti. İçimde gerçekten benden bağımsız konuşan biri vardı sanki. İçimde bir yerlerde gerçekten çok kötü bir tarafım vardı. Ve ben onu hiç sevmedim. İlk defa kendimi sevmedim, barışmadım. Çünkü onun sevilmeye değer bir tarafı yoktu. Her neyse bu konuya girmeyeceğim demiştim. Kısacası kendim olmaktan çıktığım bir seneydi. İnsanların çok zorladığı bir seneydi. Çok şükür ki geride kaldı artık. O insanlar da hayatımdan çıktı sayılırlar. Bu seneki gibi aktif olmayacaklar yani. Ayrılıklar üzücüdür ama ben hiç üzülmedim bu sefer. Tek hüznüm İstanbul'dan ayrılmak. Çok bağlandım 2 senedir. İstanbul'dan sonra Ankara sanki dar geliyor insana. Boğuluyor gibiyim. Karanlık sanki gölge gibi. Bilmiyorum ben normalde de pek hoşlanmıyordum zaten buradan da ama... Neyse işte artık evimdeyim. Ailemin yanında, sevdiklerimin yanındayım. Tüm dertlerimden kurtulmak, ruhumu iyileştirmek, düzeltmek istiyorum kendimi. Önce normal Sude'ye dönmek sonra da daha iyisi olmak istiyorum. Bloğa dönmek istiyorum. Tekrar okumak, yazmak, eleştirmek, paylaşmak istiyorum. Mutlu olmayı da değil huzurlu olmak istiyorum. Bakalım neler olacak? Neler gelecek daha başıma? Hayat beni böyle böyle neye hazırlıyor acaba, merak ediyorum doğrusu. Umarım hiç vazgeçmem ve umudumu hiç kaybetmem. Hepimizin umudu daim olsun. En yakın zamanda güzel mi güzel yayınlarda görüşmek üzere. Kendinize çok iyi bakın, hoşçakalın.
Hoşgeldin. Kendine yüklenme bence zaman zaman hepimizin suçluluk hissettiği anlar oluyor, benim de var. Sadece önümüze bakmak lazım. Her şey gönlünce olsun. :)
YanıtlaSilHoşbulduk! Güzel yorumun için çok teşekkür ederim. İnşallah güzel günler bizi bekliyordur:)
Silheeeeeey :)
YanıtlaSilHeyy, selamm:))
SilHoş geldin :) Burası bir soluk veriyor insana. Bilmiyorum, bana iyi geliyor yazmak. Umarım senin de içini ferahlatır.
YanıtlaSilHoşbulduum! Sen de hoşgeldin:) Evet, burası bana da iyi gelen bir yerdi. Kendimde bazı farklılar hissediyorum ve bunlar beni biraz endişelendiriyor. Eskisi gibi veya eskisinden daha iyi olur mu bazı şeyler bilemiyorum. Ama umarım burası bana iyi gelmeye devam eder:)
Silistanbulda okumaya gitmiştin, noldu ki bölüm, okul mu değiştirdin :)
YanıtlaSilŞimdi şöyle; İstanbul'a okumaya gitmiştim ama üniversite için değil farklı bir eğitim içindi. 1 yıl olacaktı aslında fakat sonrasında bazı fırsatlar doğdu benim için ben de 1 yıl daha kalmaya karar verdim. Ne yazık ki fazla hayal kırıklığı olan bir sene oldu benim için. Ama olan da oldu artık yapacak bir şey yok. Şimdi de geldim işte, evimdeyim:)
Sil