Şey, merhaba...

Selam herkese. Umarım görüşmediğimiz/ görüşemediğimiz yaklaşık 1 yıllık süreci çok güzel geçirmişsinizdir. Ben nasıl geçirdiğimden pek bahsetmek istemiyorum. Bahsetmek istemediğim, unutmak istediğim, yaşanmamış saymak istediğim bir seneydi benim için. Bu yüzden aktif olamadım zaten. Vaktim yoktu evet ama istemedim de açıkçası. Ne kitap okumak keyif verdi ne bir şeyler yazmak. Ama yeni bir hobi edindim bu süreçte. Bulmaca çözmeye başladım. Her zaman işe yaramasa da genel olarak susturmaya yetti kafamın içindekileri, içimden gelen o hisleri. 
Kötü bir insan oldum ben bu sene. Ha normalde de iyilik meleği değildim tabii ama bu kadar bariz kötü düşünen, hisseden, kötü davranan biri de değildim. Hani filmlerde olur ya kişinin sağ omzunda onun melek haline bürünmüş hali sol omzunda da şeytan kılığına girmiş halı olur. Aynı öyleydi. Bunu hissetmek çok garipti. İçimde gerçekten benden bağımsız konuşan biri vardı sanki. İçimde bir yerlerde gerçekten çok kötü bir tarafım vardı. Ve ben onu hiç sevmedim. İlk defa kendimi sevmedim, barışmadım. Çünkü onun sevilmeye değer bir tarafı yoktu. Her neyse bu konuya girmeyeceğim demiştim. Kısacası kendim olmaktan çıktığım bir seneydi. İnsanların çok zorladığı bir seneydi. Çok şükür ki geride kaldı artık. O insanlar da hayatımdan çıktı sayılırlar. Bu seneki gibi aktif olmayacaklar yani. Ayrılıklar üzücüdür ama ben hiç üzülmedim bu sefer. Tek hüznüm İstanbul'dan ayrılmak. Çok bağlandım 2 senedir. İstanbul'dan sonra Ankara sanki dar geliyor insana. Boğuluyor gibiyim. Karanlık sanki gölge gibi. Bilmiyorum ben normalde de pek hoşlanmıyordum zaten buradan da ama... Neyse işte artık evimdeyim. Ailemin yanında, sevdiklerimin yanındayım. Tüm dertlerimden kurtulmak, ruhumu iyileştirmek, düzeltmek istiyorum kendimi. Önce normal Sude'ye dönmek sonra da daha iyisi olmak istiyorum. Bloğa dönmek istiyorum. Tekrar okumak, yazmak, eleştirmek, paylaşmak istiyorum. Mutlu olmayı da değil huzurlu olmak istiyorum. Bakalım neler olacak? Neler gelecek daha başıma? Hayat beni böyle böyle neye hazırlıyor acaba, merak ediyorum doğrusu. Umarım hiç vazgeçmem ve umudumu hiç kaybetmem. Hepimizin umudu daim olsun. En yakın zamanda güzel mi güzel yayınlarda görüşmek üzere. Kendinize çok iyi bakın, hoşçakalın.